“Vandaag een preek, een overdenking voor mensen die gisteren geloofden dat Jezus voor hen stierf, voor morgen hopen dat God een wonder gaat doen, maar vandaag worstelen met de afwezigheid van God.” Zo luidde afgelopen zondag de introductie van de spreker op zijn preek. Kortjakje laat er haar eigen gedachten over waaien…
Geloof
Geloof jij ook dat Jezus voor jou stierf?
Hoop
Hoop jij misschien dat God morgen een wonder gaat doen?
Worstelen
… Misschien worstel jij vandaag ook wel met een God zich niet laat zien, van Wie je niets hoort, Die vooral afwezig lijkt te zijn in jouw leven. Je bent niet de enige hoor. Je leest nogal eens over mensen die dit hebben ervaren, of nóg ervaren. Mijn opa zei dat er in de vorige eeuw – da’s lang geleden – een heleboel mensen waren die hierover spraken en de kerk en/of het geloof vaarwel zeiden. Ook ‘grote’ theologen beschreven God als de Afwezige.
Maar dergelijke ervaringen zijn al veel ouder! Al eeuwen voor Christus dichtte David over zijn diepe worsteling: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij alleen gelaten?’. Aan het begin van de preek werd de hele psalm 22 voorgelezen uit de Bijbel in gewone taal. (Die vertaling geeft niet altijd even precies weer wat er in het Hebreeuws staat, zegt opa. Maar hij klinkt wel fris en ik begrijp meestal ook wat er staat.)
Waarom?
Mijn tante zei vroeger altijd dat we aan God geen waarom-vragen mogen stellen. “Waartóe?”, zouden we moeten vragen. Maar psalm 22 laat zien dat David gerust ‘waarom’ durfde te vragen. En het is volgens mij niet de enige plaats waar je dit in de Bijbel kunt lezen.
“Waarom?”, vroeg David dus.
“Waarom?”, vraag jij misschien ook wel eens aan God. Omdat je Hem nodig hebt, omdat je zou willen dat Hij ingrijpt. Omdat je vragen hebt waar je maar niet uit komt. Omdat je in de shit zit. Of misschien wel om heel andere redenen.
Ik kan jou dan alleen maar heel erg van harte aanbevelen om de preek terug te kijken!
Blessings,
Kortjakje