Kortjakje wil graag vergeving ontvangen en …. Ja, ook wel geven, alleen duurt dat soms even.
Gods weg
De preek van afgelopen zondag was een heel serieuze, al werd hij – dat mag ook weleens gezegd – allervriendelijkst gebracht. (Vond ik dan hè.)
We begonnen met een tweetal teksten waarin Mozes en David aan God vragen om hen Zijn weg te wijzen. Ik moest denken aan dat opwekkingsliedje: ‘Gods weg is de beste / de beste altijd / Gods weg is de beste / waarheen Hij jou ook leidt / Gehoorzaam Zijn roepstem / neem je kruis op en volg Hem / Gods weg is de beste / de beste altijd.’
Uit dit liedje blijkt al dat het niet altijd de makkelijkste weg is. En zo is het ook bij vergeving.
Hard hart
Vergeving heeft alles met schuld te maken. Daarom lazen we Matteüs 18:21-35. “Een mooi en streng woord”, zei de spreker. Jezus wil ons helpen. Hij wil ons geen schrik aanjagen voor enge folteraars. Ook al ben je nog zo boos. Ook al is je hart keihard, en weet je wel dat de Here God dat graag anders ziet. Je mag dat harde hart en je boosheid aan Hem laten zien. Leg je moeiten en je minder heilige gedachten maar voor Hem open. God snapt wel dat zulke gevoelens en gedachten er kunnen zijn. Hij kent immers de weg die je hebt afgelegd en wat je daarop aan ellende hebt meegemaakt. Hij weet hoe wij mensen hierop kunnen reageren. Maar Hij weet ook dat er een risico is dat je hard en bitter wordt. Daar wil Hij je graag voor behoeden.
De spreker moedigde ons aan naar Jezus/God te kijken. Hij is ons Voorbeeld en zijn Geest werkt in ons. Hoe pakt Hij het aan?
Afrekening
Bij God wordt het vuil niet onder het vloerkleed geveegd. Hij is een God van recht en gerechtigheid, zei de spreker. En daarmee begint ook de gelijkenis die Jezus vertelt. Er vindt een afrekening plaats. Vergeving is geen kwestie van “Ach jôh, het maakt niet uit”. Waar iets te vergeven is, is sprake van échte schuld!
Innerlijk bewogen
Onze God is, evenals de schuldeiser in de gelijkenis, ‘met barmhartigheid innerlijk bewogen’ (vs.27 SV). Herken jij jezelf als schuldig staande tegenover God? Herken je in Hem die ruimhartige barmhartigheid? Voel je zijn liefde, zijn Persoon hierin? Of – zoiets vroeg de spreker – gaat het je vooral om het kwijtraken van je schuld en raakt zijn Liefde je niet werkelijk? Bij de eerste dienaar in de gelijkenis was dit blijkbaar het geval. De kwijtschelding van zijn immense schuld verandert hem niet, en brengt hem niet dichter bij het hart van zijn heer.
De schuld kan groot zijn. Je kunt enorm gekwetst, vernederd, genegeerd zijn. Er is je groot onrecht aangedaan. Je kunt verbitterd zijn geraakt. De spreker riep ons op niet met deze dingen te blijven rondlopen. Niet in dergelijke gevoelens te blijven hangen. Maar op te zien naar Degene die jou vergeven heeft. Van Hem te leren. Niet alleen als je grote Voorbeeld, maar ook omdat Hij woning heeft gemaakt in jouw hart. Breng jezelf en ook degene die je heeft verwond, bij God. “Laat Jezus’ karakter in je komen. Leer van Hem barmhartigheid”, zei de spreker. En voordat hij afsloot met een indringend gebed, noemde hij nog een tekst uit Kolossenzen 3:
‘Verdraag elkaar en vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft;
zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven.’
Blessings,
Kortjakje
P.S.
Disclaimer: deze preek ging niet over de situatie waarin een dader geen berouw toont of niet meer te bereiken is (bijvoorbeeld doordat hij/zij is overleden). Vandaar dat Kortjakje in bovenstaande blog op dergelijke situaties niet ingaat.