Twee wegen

Kortjakje is geïnspireerd door Psalm 1. De preek van afgelopen zondag ging hierover.

Nieuwe energie

Kom jij soms ook aan het eind van de week met je tong op je schoenen thuis uit school of uit je werk? Dan is er goed nieuws. Psalm 1 levert nieuwe energie. En het is goedkoper dan Russisch gas of ‘kolengestookte’ elektriciteit. Het zijn de frisse waterstromen, waaraan je je kunt laven. Het levende water. De wateren van Gods wetten; zijn woord. Het levende Woord. Je mag wortelen in Jezus Christus, zei de spreker.

Moeilijk

Maar soms vind ik dat moeilijk. Daarover sprak ik met mijn opa. Hij is al oud en valt soms al na het middageten in slaap. Dus hij begrijpt wel wat het betekent om nieuwe energie nodig te hebben. Hij vertelde me dat ‘wortelen’ tijd vergt. Dat betekent dat je niet 1-2-3 klaar bent met God. Maar soms hoef je het water niet zelf op te zoeken, maar valt het gewoon uit de hemel naar beneden. En hij liet me een gedicht lezen van een Nederlandse dichter die zich ‘agnostisist’ noemt. Zijn naam is Anton Ent, en ik besluit deze blog met zijn gedicht ‘1’. In de hoop dat jij al lezende Psalm 1 nog eens kunt herkauwen:

Ik ben de man van twee wegen,
de weg naar u toe, het pad van u af.

Ik zie u als regen in het regent
terwijl het werkelijk niet regent.

Ik overweeg voortdurend de richting:
hoe bereik ik het stromende water

waar ik mij als een boom opricht.
Welk pad moet ik gaan, welke weg?

Als ik aan het water een boom ben,
fris in de regen, dan ken ik uw weg.

Blessings,
Kortjakje