Leven in een wereld die niet zo God-gezind is

Vorige week geen blog! Kortjakje had meer dan een week nodig om de preek van de eerste zondag in september (over 1 Petrus) een beetje tot zich te laten doordringen. Niets om zich voor te schamen eigenlijk, want er zijn ook mensen die na jarenlang preken te hebben aangehoord, er nog weinig van begrepen lijken te hebben…

Following Christ

Het begon al bij de eerste slide. Er stond “Following Christ in a hostile world”. Dat is al net zo Engels als het woordje ‘slide’, dus ik moest even nadenken over een goede vertaling. Intussen ging de spreker – gelukkig in normaal Nederlands – gewoon door met zijn preek. Die ging over christenen die in een vijandige omgeving leefden. En de vraag waar ik maar mee bleef en blijf knokken was: ZIJN WIJ CHRISTENEN VREEMDELINGEN IN ONZE CULTUUR?

Nou, denk daar nog maar eens even over na!

Bidden

Een week later kwam er al een nieuwe preek overheen. Zo gaat dat. En ik heb natuurlijk weer goed opgelet. Dit keer ging het over gebed. Met Mozes en Abraham als goede voorbeelden, aan wie we ons kunnen optrekken. Ben jij weleens in je voorbede ‘voor God gaan staan’, zoals we van Abraham in Genesis 18:22 lezen? De spreker van deze (=jongstleden) zondag eindigde zijn preek met de stelling dat wij van God een wapen hebben gekregen, om vanuit passie voor de wereld waarin we leven te bidden tot onze God! Ook al is die wereld ons niet goed gezind (of niet zo God-gezind). Zo kon ik voor mezelf de preken nog een beetje met elkaar verbinden. Als je me nog kunt volgen tenminste. Maar misschien moet je daarvoor nog een keer de preken terugluisteren!

Blessings,
Kortjakje