Tot onze spijt hebben wij deze week de blog van Kortjakje moeten weigeren. We hebben er als redactieraad lang over vergaderd, maar dit kon echt niet. We nemen niet iemands achternaam om daar dan lacherig over te doen of grappen over te maken. Dat is zó … (2020? 1988?).
Kijk, dat een handhaver op het parkeerterrein van de Christengemeente juist bij een auto met een Pools kenteken wat strenger uit de hoek komt, oké kan gebeuren. Maar in een prekenblog gedragen we ons netter dan net. En dan kun je niet schrijven dat het in de glastuinbouw schering en inslag is, maar toch vrij uniek dat Poolse werknemers nu ook worden ingezet als voorganger. Dat het sprekersgeld bij een Pool zeker wel erg laag is, maar dan wel weer inclusief belabberde huisvesting?
Nee, we hebben er best nog lang over vergaderd, maar dat kon echt niet, Kortjakje (een vreemde naam overigens.)
De preek ging trouwens over de vraag ‘Wie of wat maakt mij gelukkig?’
Wij hopen volgende week weer een fatsoenlijk prekenblog te publiceren.