Er gebeuren nare dingen in dit ondermaanse. En God – God is voor ons lang niet altijd te bevatten. Dat had Kortjakje natuurlijk al vaker gedacht.
Huilen
De datum waarop de preek van afgelopen zondag werd gehouden was er een vol betekenis. De spreker vertelde dat 3 augustus (volgens de Joodse kalender: de 9e Av) een dag is van rouw. Een ‘rampendag’, waarop zowel de verwoesting van de Eerste Joodse Tempel (in 587 v.Chr. door de Babyloniërs) als de Tweede Joodse Tempel (in 70 n.Chr. door de Romeinen) wordt herdacht. En ook andere rampzalige gebeurtenissen zouden op deze dag hebben plaatsgehad. Zoals de straf van God omdat tien van de twaalf verspieders bang waren voor de inwoners van Kanaän en het volk die angst overnam (Numeri 12). En ook het neerslaan van de Joodse opstand onder Simon bar Kochba (2e eeuw na Christus), kruistochten in de 11e en 12e eeuw n.Chr. en de verstrooiing van de Joden (vanuit Spanje in 1492) over de hele wereld. Tot slot noemde de spreker ook het besluit van de Duitse Hitler-regering in 1942, om zoveel mogelijk Joden om te brengen.
Het leek erop dat we geen handige dag hadden uitgekozen om onze zondagse dienst te houden. Mijn opa knikte-en-snikte mee. “Ja, het is Tisjat Be’av. De negende av.”
Job
Hoe voelt het in het tranendal? De bijbelse figuur Job kon er over meepraten. We lazen uit Job 42 (als ik me niet vergis de verzen 1 t/m 6). Er overkwamen hem tal van rampen. Al zijn kinderen vonden de dood. Zijn vrouw vond hem gek dat hij God niet de rug toekeerde. Zijn vrienden kwamen hem vragen: “Job, je hebt zeker gezondigd?” En uiteindelijk roept Job God erbij: “Bent U wel rechtvaardig?”
De theorieën van de vrienden van Job deugen niet. God wordt boos op hen. Alleen Elihu, die er wat later bijkwam, spreekt nog wat wijze woorden. Hij wijst Job erop dat hij tegenover God niet mag spreken zoals hij heeft gesproken. Job mag God niet ter verantwoording roepen, aldus de spreker. Job doet er het zwijgen toe. Hij reageert niet meer op Elihu.
Gods ‘uitleg’
En God? Wat geeft God voor antwoord? Het is eigenlijk helemaal geen antwoord, zo bleek in de preek. God wijst op de Behemot en de Leviatan (zie Job 40 en 41). Volgens veel uitleggers zijn dit dieren; een neushoorn en een krokodil? Prehistorische dieren? De spreker beschouwt deze als geestelijke machten. God zei als het ware: “weet je wel hoe moeilijk het is om deze wereld te besturen met zulke geestelijke machten?”
Job slaat de hand voor zijn mond en doet boete. Eerst had Job alle beschuldigingen van zijn vrienden afgewezen. Nu ziet hij hoe onbevattelijk groot God is, en komt hij tot inkeer.
Antwoord
Het ene antwoord dat God geeft, staat niet in Job, aldus de spreker. Dit kwam pas later. Dit is dat de Messias zal komen en een bijzondere, eeuwige vrede zal brengen!
Ja, hier zie ik naar uit. Te midden van alle rouw en alle tranen in deze wereld. Jezus – Hij is onze hoop!
Nu begreep ik ook waarom we aan het begin van de preek ook Jacobus 5:11 hadden gelezen. Hier staat: “Zie, wij prijzen hen gelukzalig die volharden. U hebt gehoord van de volharding van Job, en u hebt de uitkomst van de Heere gezien, dat de Heere vol ontferming is en barmhartig.”
Blessings,
Kortjakje