Stemmen in je hoofd

Kortjakje heeft soms last van allerlei stemmen in haar hoofd (gelukkig niets ernstigs). Heeft iedereen wel eens last van, denken wij. Er valt ook zo veel te kiezen in dit leven. En dan hoor je de stemmen uit de reclames, of van een influencer (wat meestal ook ‘reclame’ is), of van je klasgenoten, of van je collega’s, en van je moeder, … etc.

Help!

Afgelopen zondag lazen we aan het begin van de preek Psalm 22:2-3:

2Mijn God, mijn God,
waarom hebt U mij verlaten?
U blijft ver weg en redt mij niet,
ook al schreeuw ik het uit.
3‘Mijn God!’ roep ik
overdag, en U antwoordt niet,
’s nachts, en ik vind geen rust.

Antwoordt God wel? Het lijkt er niet op. De spreker heeft regelmatig zoiets meegemaakt. Dan vraag je je af waar God is. Het stormt binnenin je. Of je bent uitgeput. En je roept naar God. Maar je hoort geen antwoord. Je hebt allerlei verlangens. Je wilt deze serieus aan God voorleggen. Je verlangt naar een vriend, naar genezing, naar een huis om in te wonen, naar een baan die bij je past, naar een beetje fatsoenlijke toekomst… Maar er komt geen genezing, geen huwelijkspartner, geen huis en de wachtlijsten zijn lang, je wordt afgewezen voor die baan die je helemaal zag zitten….

Naar wie (Wie) moet ik luisteren?

Wanneer je zo worstelt, en niet ontvangt waar je naar verlangt, kunnen er allerlei ‘stemmen’ in je hoofd gaan klinken. De spreker wees op het gevaar dat wanneer je (nog) geen antwoord krijgt, de stem van de Boze steeds luider kan gaan klinken. Ik moest er aan denken dat het dieptepunt dan kan zijn: “Je bent het niet waard”. Wat een afschuwelijke gedachte. Immers, voor God ben je alles waard. “Blijf luisteren naar Jezus’ stem”, zo riep de spreker ons dringend op, “want Jezus’ stem is de stem van de Waarheid en van de Liefde”.

Ervaring

De spreker sprak uit ervaring toen hij vertelde dat je het gevoel kunt hebben dat je in een donkere tunnel zit. Ik vind dat altijd wel waardevol, als een spreker niet alleen theorie komt onderwijzen. Je merkte in de zaal ook dat het heel stil werd toen de eigen – moeizame – ervaring van de spreker aan de orde kwam.

Wanneer je zo’n tunnel-ervaring hebt, bedenk dan dat er altijd weer een lichtpuntje komt dat het einde van de tunnel aangeeft. Na iedere nacht van duisternis, komt toch altijd weer de zon op om een nieuwe dag aan te kondigen. Blijf luisteren naar Gods Woord, reken op Hem en volhard in je geloof. De spreker haalde de woorden van de Spreukendichter (4:18) uit de NBV aan:

De weg van de rechtvaardigen is stralend als de zon,
die opkomt, hoger klimt, totdat de dag zijn licht verspreidt.

Blessings,
Kortjakje